021 32 92 84
Poljička cesta 35, Split
INTRANET
WEBMAIL
Pristupačnost
Prethodno priopćenje
Srećko Jurišić ; Sveučilište u Splitu, Filozofski fakultet
Paula Župić
str 279-290
Sažetak:
Rad se po prvi put bavi analizom opširnog korpusa pripovijetki najpoznatijeg talijanskog suvremenog pisca Andree Camillerija (1925). Kritika je dosada istraživala njegove romane (posebno one čiji je glavni lik sicilijanski komesar Salvo Montalbano), televizijske serije koje su po njima nastale, vrlo složeno jezično tkivo Camillerijeva djela koje je svojevrsni hibrid talijanskog standardnog jezika i neke vrste sicilijanskog dijalekta, ali ne i mnogobrojne pripovijetke. Jedan od razloga za sličan propust zacijelo je i količina pripovijetki (više od stotinu tekstova od kojih većina nije sakupljena u zbirke nego je razasuta po novinskim stupcima). U Camillerijevoj poetici kratke priče, disciplina naracije je od fundamentalne važnosti jer omogućava da se tekst ne „razvodni“ te da zadrži intenzitet koji mu je potreban da zadrži mikroskopsku preciznost i da, kao u omiljenom Pirandellu, piscu pomogne da se usredotoči na jedan aspekt i temeljito ga obradi. Osim toga, Caimillerijeva specifična „poetika“ zbirke pripovjedaka autoru pomaže da detaljnije razradi svoje tematske cikluse.
Ključne riječi:
Andrea Camilleri; formalna disciplina; pripovijetke; poetika; sicilijanska književnost
